Wiersze tygodnia 24 wrz 2012 - 30 wrz 2012

Dobiega mych nozdrzy zapach ostrych przypraw,

miliony barw, setki ludzi przechadzających się po ulicy,

kultura. Kultura mnie przeszywa do szpiku

kości. Kości na ziemi, kości w ziemi,

dwa światy w jednym miejscu:

bogaty i biedny,

bardziej egzotyczny i ten metafizyczny

(czyli niezmienny).

Griot w białej szacie, pod którą skrywa żebra,

zapadły lub spuchnięty brzuch,

przewodnik po świecie słów, legend i baśni,

za kilka monet chętnie opowie mi o Drugim Brzegu,

zabierze w krainę wyobraźni,

trochę na serio, trochę z polotem bajarza

choć odrobinę schłodzi ten upał,

ulży w cierpieniu białemu człowiekowi - wyrzutkowi.

Unosimy się z griotem,

przenosimy w czasie, przestrzeni, materii,

śnię o Dzikim Sercu, o śmierci, o cierpieniu,

przenoszę się jeszcze raz, i drugi, i trzeci,

nie potrafię opuścić tej krainy,

nie mogę. Nie chcę się stąd ruszać

już nigdy, już nigdy więcej.

Przenoszę się sercem, myślą, duchem,

w samo serce Afryki,

opuszczam prasę, kino, teatr,

by z griotem pobujać w obłokach.